به گزارش «قدس آنلاین»، منیژه هادیان دهکردی با تشریح مطالعات انجام شده بر روی بقایای مرد نمکی زنجان اظهار داشت: نخستین پرسشی که بعد از کشف مرد نمکی زنجان و انتقالش به آزمایشگاه تحقیقاتی مرکزی (پژوهشکده حفاظت و مرمت فعلی) مطرح شد، قدمتش بود که با روش طیف نگاری جرمی و ارسال نمونه‌ها به آکسفورد ۱۷۰۰ سال تخمین زده شد.
وی با بیان اینکه یکی از روش‌های متداول در سالیابی، آزمایش کربن ۱۴ است، گفت: در این روش حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم نمونه نیاز است و چون استخوان خشک شده وزن حجمی کمی دارد استفاده از روش کربن ۱۴ به بخش زیادی از مرد نمکی آسیب زده و باعث تخریب می‌شد به همین دلیل از روش طیف نگاری جرمی استفاده شد چرا که مقدار نمونه در این روش فقط چند میلی گرم است.
هادیان دهکردی روش کرین ۱۴ را بسیار زمان بر و طولانی دانست و افزود: میزان کربن ۱۴ در بدن همه موجودات زنده ثابت است و بعد از مرگ این میزان به مرور زمان کاهش یافته و از بین می‌رود بنابراین با اندازه گیری کربن ۱۴ و طی محاسبات بسیار پیچیده می‌توان سالیابی را انجام داد و قدمت را مشخص کرد.
وی افزود: برای تعیین مقدار کرین ۱۴ دو روش وجود دارد؛ یک روش بررسی پرتوهای ساطع شده و دیگری اندازه گیری مقدار کربن ۱۴ است که روش دوم دقیق تر اما گران تر است.
هادیان دهکردی در ادامه به بررسی‌های ژنتیک مرد نمکی زنجان اشاره کرد و گفت: در بررسی‌های ژنتیک مشخص شد بقایای به دست آمده، متعلق به یک فرد است و با کمک رادیوگرافی و سی تی اسکن سن مرد نمکی ۴۰ سال تخمین زده شد.
به گفته هادیان، با توجه به شکستگی دور حلقه چشم، آسیب‌های موجود در بافت نرم و فرم جمجمه مشخص شد این فرد در اثر ضربه شدید به سمت راست سر فوت کرده است.
به گزارش پژوهشگاه میراث فرهنگی، چهارمین دوره کارگاه آموزشی آشنایی با روش‌های علمی در هنر و باستان سنجی در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد. شرکت کنندگان در این دوره آموزشی که به مدت ۳ روز به همت پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار می‌شود به طور نظری و علمی با روش‌های دستگاهی و آزمایشگاهی و کاربرد آنها در زمینه آثار تاریخی و باستانی آشنا می‌شوند.
نظر شما